به نقل از «خبرگزاری برنا»

«شیرعلی» پیوندی از هنر و عاشورا

تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۷۵۸۵۴

نمایش «شیرعلی» به کارگردانی «حنیف مظفری» و نویسندگی «مهدی پوررضائیان» از 8 تا 27 مردادماه از ساعت 19 در تالار محراب، سالن ‌‌استاد ‌جمیله ‌شیخی روی صحنه خواهد رفت. این نمایش راوی زندگی یک پیرمرد با قلب و روحی سبز است که سال‌های متمادی لباسی سرخ بر تن دارد و شمرخوان تعزیه بوده است، اما حالا می‌خواهد که سبزپوش شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ «حنیف مظفری»، کارگردان و بازیگر تئاتر که امسال نمایش‌های «چند مرد و چند زن» به نویسندگی رسول بانگین و «حضور آدم‌ها ممنوع» به نویسندگی و کارگردانی خودش را روی صحنه برده بود، اکنون به مناسبت ایام سوگواری اباعبدالله، نمایش «شیر علی» به نویسندگی «مهدی پوررضائیان» را در تالار محرابِ مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌برد. 

این کارگردان در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی برنا از نحوه ورودش به عرصه تئاتر گفت: از همان کودکی یک دانش‌آموز علاقه‌مند به فعالیت‌های مذهبی و آموزش بودم، از سال 1376 به صورت اتفاقی وارد عرصه تئاتر شدم، کار در این عرصه را آغاز کردم و روز به روز بیشتر به این حرفه علاقه‌مندتر شدم. چون در شهرستان نهاوند زندگی می‌کردم فعالیت‌هایم از این شهرستان شروع شد. نهاوند نقطه پرتاب من شد و از همان‌جا آثارم را به جشنواره‌های مختلف ارسال می‌کردم. از سال 1390 به تهران آمدم و فعالیت‌هایم را به صورت متمرکز در این شهر ادامه دادم و تاکنون در 78 اثر نمایشی نقش‌آفرینی کردم.

حنیف مظفری درباره نحوه آشنایی‌اش با نویسنده این نمایشنامه توضیح داد: از سال 1390 «مهدی پوررضائیان» را می‌شناختم تا اینکه به صورت اتفاقی نمایشنامه‌ی «شیرعلی» به قلم او را در یک مجله خواندم و ترغیب شدم که آن را به روی صحنه ببرم. این نمایش بار اول در سال 91 در استان همدان اجرا شد و جوایز گوناگونی را در بخش‌های مختلف اعم از: بازیگری، کارگردانی و... دریافت کرد. اکنون این نمایش را پس از 12 سال دوباره به روی صحنه خواهیم برد.

این کارگردان با اشاره به ارادت ویژه‌اش به اباعبدالله بیان کرد: هرکس به شکل خاص خود، علاقه‌اش به خاندان محترم اباعبدالله را نشان می‌دهد. من هم به دلیل ارادت خاصی که به امام حسین(ع) دارم، دوست داشتم با سبک و سیاق خودم و با ساختن یک اثر هنری و تلفیق هنر و عاشورا دِینم را به ایشان ادا کنم. 

حنیف مظفری داستان نمایش «شیرعلی» را اینگونه شرح داد: شیرعلی شمرخوانی است که سن و سالی از آن گذشته و بنا به دلایلی از زمانی که خودش را شناخته، همیشه در کنار شمر بوده‌است. این مسئله با زندگی او عجین شده و شمرخوان تعزیه می شود؛ واقعیت این است که از تمام وجود عاشق و خواهان سبزپوش بودن است، اما هیچگاه این فرصت برای او پیش نیامده. جالب این است که مردم هم پس از پایان محرم به جای اینکه این آدم را به عنوان یک شخصیت حقیقی و حقوقی در جامعه و زندگی اجتماعی ببینند، به شکل شمر با او برخورد می‌کنند. حالا شیرعلی تصمیم گرفته شمرخوانی نکند و به دنبال تحول است اما در نهایت می‌بینیم که مردم برای زندگی این آدم تصمیم گیرنده هستند و به زندگی او نقش می‌دهند.

کارگردان نمایش «ورود آدم‌ها ممنوع» درباره‌ی انتخاب عوامل و بازیگران توضیح داد: برخی از عوامل به دلیل داشتن توانایی، دانش و تخصص در معقوله‌ی تئاتر و برخی دیگر هم به دلیل اینکه در پروژه‌های قبلی در کنار من بوده‌اند، در این نمایش حضور دارند. در وهله‌ی اول تخصص آن‌ها و بعد هم موضوع رفاقت برایم الویت دارد.

حنیف مظفری در پایان از دیگر فعالیت‌هایش گفت: به تازگی برنامه‌‌ی «بگو بخند» که یک برنامه استعدادیابی_کمدی بود، با مجری‌گری «عبدالله روا» در شبکه نسیم از ما پخش شد و مورد استقبال فراوان قرار گرفت، که این روزها درگیر فصل دوم آن هستیم. در کنار آن همچنان در تئاتر هم مشغول هستم و پس از محرم و صفر نمایش «چوپان دروغگو، چوپان راستگو» به نویسندگی «رسول بانگین» را هم روی صحنه خواهیم برد.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: عاشورا تالار محراب حنیف مظفری چند مرد و چند زن حنیف مظفری روی صحنه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۷۵۸۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نمایش فیلم تئاتر «عروسی خون» در سینماتک خانه هنرمندان ایران

به گزارش خبرگزاری مهر، دهمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش فیلم تئاتر «عروسی خون» اختصاص دارد.

فیلم تئاتر «عروسی خون» (محصول ۱۹۸۱ اسپانیا/ ۶۷ دقیقه) به کارگردانی کارلوس سائورا بر مبنای نمایشنامه‌ای نوشته فدریکو گارسیا لورکا چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش درمی‌آید.

پس از نمایش این فیلم تئاتر نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و محمودرضا حبیبی (منتقد تئاتر) برگزار می‌شود.

در رابطه با خلاصه داستان این نمایش آمده است: «در استودیوی رقص «آنتونیو گادس» (گادس)، اعضای گروه در حال گریم و آماده شدن برای اجرای برنامه هستند. پس از آنکه گادس به‌عنوان رقصنده اصلی و طراح رقص توضیحاتی به اعضا می‌دهد، اجرای «عروسی خون» آغاز می‌شود: لئوناردو (گادس) دل‌باخته زنی (هویوس) در آستانه ازدواج است. پس از یک صحنه پُرتنش در مراسم عروسی، همه متوجه می‌شوند که عروس نیز دل‌باخته لئوناردو است. عروس و داماد (خیمه‌نز) سوار بر اسب مراسم را ترک می‌کنند و لئوناردو نیز آنان را تعقیب می‌کند. ۲ مرد در نزاعی خونین، با چاقو یکدیگر را از پا در می‌آورند و عروس تنها و مغموم کنار ۲ جسد می‌گرید.»

سائورا پس از ساختن چند فیلم متأثر از اینگمار برگمان، با «عروسی خون» به دوره جدید و پویای فیلمسازی‌اش گام می‌گذارد. حاصل کار، فیلمی‌ خاص است که بدون تردید یکی از بهترین آثار سینمای اسپانیا در دهه ۱۹۸۰ است. ایده ساخت یک نمایشنامه مشهور فولکلوریک در سالنی خالی از تماشاگر از سوی گادس و تبدیل شدن آن به مایه و داستان اصلی سائورا، از آن رویکردهای درخشان و جریان‌ساز پست‌مدرنیستی است که دنیای متن و بیرون از متن را با هم درمی‌آمیزد.

به‌رغم بومی بودنِ دست‌مایه و حتی اجرا که درک جزییات رقص‌ها و موسیقی آیینی فلامنکو را تنها برای اسپانیایی‌ها ممکن می‌کند، فیلم از چنان زبان نمایشی برخوردار است که هر تماشاگری را با خود همراه می‌کند. کارِ سائورا، از سوی دیگر، تنها ضبط و عرضه این باله‌های باشکوه نیست بلکه او با دوربینش، تأویلی از «عروسی خون» ارایه می‌دهد. با «عروسی خون»، سائورا ژانر موزیکال را وارد عرصه‌ای تازه و غیر آمریکایی می‌کند.

کد خبر 6095577 سید امیر شایان حقیقی